Vrijdagmiddag landde ik om kwart over drie in Toronto,
waarin een volgende “extreme cold warning”was
afgekondigd. Dat is niet de eerste van het jaar. Helaas kwam Toronto afgelopen
week in het wereldnieuws vanwege het doodvriezen van de kleuter Elijah, die ’s
nachts in een luier en T-shirt het appartement van zijn familie was
uitgeslopen. Heel erg triest. http://www.telegraaf.nl/buitenland/23708599/__Jongetje__3__vriest_dood_in_luier__.html. Hele triest
Na aankomst kwam de klap kou je bij de uitgang van het
vliegveld al tegemoet. Terug naar huis stoof het zout op, dat in grote
hoeveelheden op de ‘401’ (de verkeerslevensader van Toronto) is gestooid.
Zoutwolken, dat is een nieuw verkeersfenomeen… Tja, op een winterse dag wordt
er zo’n 10000 ton zout op de wegen in en rond Toronto gestooid. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2011/02/in-het-nieuws-winter-wallop-packing.html.
Op de 401 kan je daardoor op sommige stukken de verkeersstrepen niet meer zien;
die zijn weggebeten!
Op de radio werden grapjes gemaakt over de maand
februari; de maand die het kortst is, maar het langst lijkt te duren. Jawel,
deze maand krijgen zelfs de mensen die van winter en sneeuw houden (inclusief ondergetekende)
last van de winter blues. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2011/01/winter-blues-in-punta-cana.html. Het medicijn
hiervoor; de zon. Wij zullen over ruim twee weken naar Belize vertrekken, dus
nog even doorbijten. Op vrijdag konden we alvast een beetje in de stemming
komen, met tropische klanken en heerlijk eten bij ons favouriete Braziliaanse
restaurant Copacobana, waar we Isabelle’s verjaardag vierden. Alweer 18, hoe
doet ze dat toch? 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten